donderdag 3 mei 2012

Donderdag 3 mei 2012: Op bezoek bij Joseph






Eindelijk gaat het gebeuren. Na 6 jaar gaan we Joseph bezoeken. Hij woont met zijn moeder in Moshi. Zijn vader is een week voor de geboorte van Joseph aan suikerziekte overleden. Joseph wordt deze maand 13 jaar en hij heeft een speciaal plekje bij ons. Hij schrijft heel veel brieven en Frank is al snel een soort vriend op afstand geworden. Frank kijkt dan ook vooral heel erg naar dit bezoek uit.

We hebben gisteren goed ingekocht voor Joseph en vandaag doen we daar nog rijst voor de moeder bij en een 1,5 liter fles cola en fanta. Hij heeft ooit geschreven dat hij met een verjaardagsgift de stad in is geweest om spullen te kopen en een 'soda' te drinken. Dat is al heel speciaal voor hem.

Vannacht heeft het flink geregend en de wolken bedekken volledig de Kilimanjaro. Het voelt 'lekker fris', nadat we gisteren vooral in onze nekken verbrand zijn. De regenjasjes gaan in een tas mee, maar we hebben ze niet nodig vandaag. Wel aan het einde van de ochtend de zonnebrand, omdat het weer helemaal is opgeklaard en de zon weer flink schijnt. Joseph heeft vandaag vrij gekregen van school en wacht samen met zijn moeder op project TZ480 van Compassion.
De ontmoeting met Joseph en
zijn moeder op het project.
Er staat al thee met lekkers klaar.
Die man rechts, is dat John Willams?











Daar ontmoeten we eerst de projectdirecteur en onze begeleider Frank (John Williams) vertelt ook het nodige. Onze Frank heeft echter Joseph om een hoekje al ontdekt en de begroeting met hem en zijn moeder is allerhartelijkst. Joseph zie er netjes uit, hij houdt van lange broeken en overhemden. Na de begroeting krijgen we zijn ontwikkelingen te zien. Hij gaat goed vooruit en is medisch ook in orde. Al 2 jaar heeft hij geen arts meer bezocht. We zien ook de brieven die hij in klad schrijft, voordat ze op papier naar ons worden gezet. Uiteraard hebben we zijn brieven en veel foto's bij ons. Elk kind vindt het prachtig om te zien dat zijn/haar brieven en foto's bij ons aankomen. Joseph is iets verlegen, maar zijn geweldig mooie lach is vaak zichtbaar. Hij klikt goed met Frank, alhoewel nu de taalbarriere een beetje lastig is voor beiden. Iets vragen in het Nederlands, vertalen in het Engels en daarna in Swahili is best veel, zeker met het antwoord terug in omgekeerde volgorde. We drinken allemaal thee en krijgen daar direct al lekkernijen bij.Op de vraag of dit al de lunch is, wordt lachend geantwoord dat die later nog komt.

Op weg naar Joseph's huis gaat hij met ons mee de auto in. Hij geniet zichtbaar, want dit is hij niet gewend. Hij voelt zich een koning op de achterste rij tussen Frank en Naomi.

Het huis dat ze huren is 1 kamer van ruim 3x2 meter. Daarin staat een bed waar Joseph met zijn moeder slaapt, een tafel, een bank en een kookstelletje. Er staan wat koffers waar de kleren in zitten. Dat is alles wat ze bezitten. Vooral in de zomer is het hier snikheet, ook in de nacht. Joseph krijgt zijn rugzak vol spullen en is helemaal blij met zijn broek, shirt, overhemd, sokken, trui, tenue van Manchester United, zeep, tandpasta, tandenborstel, schrift en pen.
De spullen voor Joseph.
Frank geeft de rugtas
met spullen.

Joseph is blij met de kleding.


Zijn moeder is ook zichtbaar blij
met de spullen.











Zijn moeder werkt vandaag niet op de markt, omdat ze graag hierbij wilde zijn en ze straalt helemaal. Gelukkig kunnen we haar dag zonder inkomsten met de zak rijst compenseren. Andrea krijgt van haar een prachtige grote lap stof. We hebben een ontzettend leuk gesprek met elkaar en willen veel over elkaars leef-en eetgewoonten weten. Er wordt vandaag overal goed de tijd voor genomen. Buiten zien we op een binnenplaats een verhoging met een houten frame met doeken er omheen. Dit is het toilet voor Joseph en zijn moeder en de 2 buren. Ze huren met 3 gezinnen een huis.
Het toilet voor het huis. Dit wordt
met de andere buren gedeeld.
We nemen afscheid van de moeder
van Joseph.











Dan nemen we afscheid van de moeder van Joseph. Zij blijft thuis en wij vertrekken naar de school van Joseph.

De directeur ontvangt ons hartelijk in zijn kantoor en we komen van alles te weten over de school. Er zitten 65 kinderen in de klas van Joseph en in totaal zitten er 992 kinderen op deze basisschool. Eigenlijk teveel om echt goed gericht les te geven, want veel kinderen krijgen niet de aandacht die ze nodig hebben.
De directeur lijkt het leuk als we eerst met Naomi naar de kleuterklas gaan. Dat is een schot in de roos. Met veel plezier neemt ze plaats naast de kinderen en ze zou er zo blijven zitten.
Naomi voelt zich thuis in de kleuterklas.
Frank overhandigt de bal voor
de klas aan de juffrouw.









Voor even klasgenoten.










Dan gaan we naar de klas van Joseph. De lokalen zijn hier wel lichter dan in Morogoro, maar het blijft erg druk bezet. In de klas wordt e.e.a. over onze relatie met Joseph verteld en delen Frank, Naomi en Joseph de pennen aan de kinderen uit. Als klap op de vuurpijl krijgt de klas een bal. Daar krijgen we groot applaus voor. Goede ballen zijn ook bijna niet betaalbaar voor lokale mensen. Bij aankomst werd op het plein gespeeld met iets dat op een bal lijkt, maar meer een bij elkaar geplakte bal van papier en stof was.
Na het eten is er tijd om te spelen.
De kinderen hebben het naar hun zin.










Bij terugkomst op het project is het al 14.00 uur en tijd om te lunchen. De mensen hebben een fantastische maaltijd met rijst en vlees, groenten, bananen op traditionele manier bereid en fruit gemaakt. Andrea zegt dat dit het lekkerste eten van de vakantie is en dat is terecht. Daarna wordt er even gespeeld. We zien Naomi spontaan vriendinnetje worden met een meisje dat we verder niet kennen. Fantastisch hoe dat gaat. Ze voelt zich helemaal op haar gemak met haar vriendin Vanessa, die duidelijk laat blijken in haar nopjes te zijn met haar nieuwe vriendinnetje.
Een nieuwe vriendschap.
     
                   De vriendschap komt van 2 kanten.
Al snel moeten Naomi
en Vanessa afsheid
nemen van elkaar.
Een schattig duo.















We bezoeken nog de kinderopvang, waar kinderen onder leiding van sociale werkers van Compassion allerlei dingen leren en ook de opvang waar moeders komen die bv. HIV-virus hebben voordat ze naar een ziekenhuis gaan. Het werk dat hier voor moeders en kinderen wordt gedaan is fantastisch. Naomi krijgt van het project nog een mooie kinderbijbel en Frank een door kinderen gezaagde en geverfde zebra.


Naomikrijgt van Siegfried een kinder-
bijbel in Swahili met mooie tekeningen.
Frank ontvangt een houten zebra.











Rond 15.30 uur is het tijd om afscheid te nemen. Een prachtige dag met veel mooie ontmoetingen is ten einde. Joseph heeft getoond dat hij dat speciale plekje in onze harten meer dan waard is. Wat een lieve jongen..
Afscheid van een kanjer.
Afscheid van een lieve jongen.
Afscheid van een vriend.